Prophet of evil I ever am to myself: forced for ever into sorrowful auguries that I have no power to hide from my own heart, no, not through one night's solitary dreams.

Ah, reader! I would the gods had made thee rhythmical, that thou mightest comprehend the thousandth part of my labours in the evasion of cacophony.

Γενικά, τα σπάνια άτομα που μου προκάλεσαν αηδία στόν κόσμο αυτό, ύπηρξαν άτομα ανθηρά κοινωνικώς και με καλή φήμη,όσο για τούς μασκαράδες που γνώρισα, και δεν είναι λίγοι, τούς σκέφτομαι όλους χωρίς εξαίρεση μ' ευχαρίστηση και καλοσύνη.