Kulağına çalınan sevdiğin bir ses,
Sustuysa, tatlılığını yitirdiyse aniden,
Çığlıkla yırtmaya cesaret edemediğin bir sessizlik,
Kuvvetli, taze bir hastalık gibi acıtıyorsa seni,
Ne ümidi? Ne yardımı? Nasıl bir müzik silebilir,
Bu sessizliği kulaklarından?

I saw, in gradual vision through my tears,
The sweet, sad years, the melancholy years,
Those of my own life, who by turns had flung
A shadow across me.

It is rather when
We gloriously forget ourselves, and plunge
Soul-forward, headlong, into a book’s profound,
Impassioned for its beauty and salt of truth — ’Tis then we get the right good from a book.